Ποιοι είναι και τι θέλουν οι φίλοι της προοδευτικής διακυβέρνησης

Κατηγορία: Authors (Members&Friends)

Δημιουργηθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 2014

Συγγραφέας Άρθρου Γιώργος Σιακαντάρης

Μερικοί πολιτικοί αναλυτές, βλέποντας ότι όσοι θέλουν να πέσει η κυβέρνηση και όσοι δεν θέλουν να γίνουν άμεσα εκλογές συνιστούν πλειοψηφικά ρεύματα μέσα στην κοινωνία, μιλούν για μια μεγάλη αντίφαση. Αυτή η φαινομενική αντίφαση εκφράζει μια τετράγωνη λογική.

Είναι δεδομένο ότι το διακύβευμα της πολιτικής περιόδου που διανύουμε είναι η μετάβαση από τις επιβαλλόμενες από την τρόικα νεοφιλελεύθερες πολιτικές σε μια προοδευτική διακυβέρνηση. Είναι δεδομένο πως η σημερινή κατάσταση δεν μπορεί να διαιωνίζεται άλλο, αλλά το πρόγραμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης κάνει τους πολίτες να φοβούνται αν αυτό που έρχεται δεν επιφυλάσσει τα χειρότερα.

Γιʼ αυτά συνηγορούν όχι η πρόταση Κουρουμπλή για μονομερή διαγραφή του χρέους, αλλά το πρόγραμμα που η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ εξήγγειλε στη ΔΕΘ. Τη μετριοπαθή πλευρά αυτού του προγράμματος παρουσίασαν οι Σταθάκης - Μηλιός στο Λονδίνο με τα γνωστά αποτελέσματα. Αν τα πράγματα σήμερα με την τόση προχειροδουλειά της κυβέρνησης φτάνουν στα άκρα για θέματα όπως ο ΦΠΑ στα νησιά ή ο αριθμός των δόσεων για τον ΕΝΦΙΑ, ας φανταστούμε τι θα σημαίνει αν «η προοδευτική διακυβέρνηση» ζητήσει «κατάργηση των χαρατσιών», «αύξηση του αφορολόγητου», «φθηνότερα τιμολόγια». Οχι γιατί αυτά καθαυτά δεν είναι σωστά μέτρα, αλλά γιατί η χώρα δεν μπορεί να τα αποφασίσει και να τα περάσει μονομερώς χωρίς συναίνεση των εταίρων. Κατανοούν τους κινδύνους που εμπεριέχουν τέτοια «προοδευτικά» προγράμματα όσοι επιθυμούν να συνδυάσουν την αλλαγή των πολιτικών με την παραμονή της χώρας στον ευρωπαϊκό πολιτισμό; Γιατί αυτό διακυβεύεται σήμερα και όχι μόνο η παραμονή στο ευρώ.

Η προοδευτική διακυβέρνηση χρειάζεται πολιτικό χρόνο για να εδραιωθεί. Πολιτικό χρόνο που της προσφέρει η πρόταση των 7 της ΔΗΜΑΡ, σύμφωνα με την οποία οι πολιτικές δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου (φυσικά του ΣΥΡΙΖΑ συμπεριλαμβανόμενου) πρέπει να στείλουν ένα μήνυμα ότι «τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου της χώρας κατανοούν την ανάγκη του διαλόγου και των συναινετικών λύσεων σε μείζονα εσωτερικά πολιτικά ζητήματα», όπως μια κοινή στάση σχετικά με τη βιωσιμότητα του χρέους. Για να γίνει αυτό, αυτές χρειάζεται να προχωρήσουν στην εκλογή Προέδρου, κάτι που θα ανοίξει τη δυνατότητα αναθεώρησης του Συντάγματος και ιδίως του άρθρου 86 για την ευθύνη των υπουργών, σε κοινή θέση για το χρέος και αμέσως μετά σε εκλογές. Μια τέτοια πρόταση όχι μόνο δεν είναι πρόταση «αποστασίας» όπως δήλωσε ο κύριος (και παλιός φίλος από τον Ρήγα και το ΚΚΕεσ.) Σκουρλέτης, αλλά ακυρώνει και το σημερινό μήνυμα φαυλότητας που δίνουν τα διάφορα παζάρια κάποιων βουλευτών για τις «θέσεις» τους.

Διαφορετικά, αν στο σημερινό ρευστό εσωτερικό και εξωτερικό περιβάλλον προχωρήσουμε σε εκλογές, το αποτέλεσμα δεν θα είναι, όπως γράφηκε, είτε η καταστροφή του ΣΥΡΙΖΑ (αν δεν εφαρμόσει αυτά που υπόσχεται) είτε η καταστροφή της χώρας (αν εφαρμόσει όλα όσα υπόσχεται). Πολύ φοβάμαι πως το αποτέλεσμα θα είναι η καταστροφή και της χώρας και του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και η απαξίωση οποιασδήποτε μελλοντικής «προοδευτικής διακυβέρνησης».
Ο Γιώργος Σιακαντάρης είναι κοινωνιολόγος, συγγραφέας, μέλος της ΕΕ της ΔΗΜΑΡ, υπεύθυνος Τομέα Θεωρητικής και Πολιτικής Ερευνας

Γιώργος Σιακαντάρης, Τα Νέα, 10/12/2014