Τρίτη, 16 Απρίλιος 2024
Θα ήταν φαντασμένο να θεωρήσουμε ότι ο Ζαν-Κλωντ Γιουνκέρ διαβάζει "ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ", και μάλιστα την έκκληση για εφαρμογή ενός "ΕΣΠΑ κρίσης" (φύλλο της 12ης Φεβρουαρίου σελ. 12)! Κι ότι από δω προέκυψε η ιδέα να κινητοποιηθούν (με πρωτοβουλία Βρυξελλών αντί με αίτημα Αθηνών...) τα περιβόητα 2 δις ευρώ για αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, ως έμπρακτη "πλειοδοσία" της Ευρώπης στο Ελληνικό πρόγραμμα/νομοσχέδιο των 200 εκατομμυρίων για το ίδιο ζήτημα.
Ξεκινούμε όμως μ' αυτό το θέμα, επειδή έτσι όπως πάει να εξελιχθεί η επανεκκίνηση της σχέσης της Ελλάδας του Μαρτίου 2005 - πρέπει κάθε φορά να λέμε την ακριβή φάση του χρόνου! - με τους "εταίρους" της, ιδίως μετά την ανάληψη απο τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα της ευθύνης της πραγματικής διαπραγμάτευσης από τα χέρια του (απογειωμένου) Γιάνη Βαρουφάκη, χτίζεται ήδη μια σειρά παρεξηγήσεων:
Χρειάζεται ήδη να διορθώσουν την αντίληψή τους όσοι έσπευσαν να θεωρήσουν ότι "τα 2 δις του κοινωνικού πακέτου Γιουνκέρ" προέρχονται απο τα πολυσυζητημένα 315 δις του Επενδυτικού Προγράμματος Γιουνκέρ, δηλαδή του (υπερμοχλευμένου, αμφιλεγόμενου, ώς κι ο Βαρουφάκης το έχει ξεφωνίσει!) σχεδίου για την κινητοποίηση και προϋπαρχόντων κονδυλίων, και κεφαλαίων απο ευφάνταστο financial engineering, άντε και κάποιων χλωμών νέων κονδυλίων ώστε η Ευρώπη να δείξει ότι "κάτι κάνει" για την επανεκκίνηση της αγκαλιασμένης με την λιτότητα και τον αποπληθωρισμό οικονομίας της.
Τα 2 δις "μας" για την ανθρωπιστική κρίση, θεόσταλτα όχι μόνο για τον Αλέξη Τσίπρα που τα προανακοίνωσε αλλά και για τον Παναγιώτη Κουρουμπλή, και για την Ράνια Αντωνοπούλου, και για την Θεανώ Φωτίου ακόμη και για την Τασία Χριστοδουλοπούλου, όμως δεν - ΔΕΝ - είναι νέα επενδυτικά κεφάλαια. Και δεν πρέπει να επιτρέψει η Ελληνική πλευρά να μπαλαμουτιαστεί το θέμα. Είναι front-loaded πόροι του ΕΣΠΑ "μας", με διεύρυνση της "επιλεξιμότητας" των σχετικών δράσεων προς άμεσες βιοτικές ανάγκες - σίτιση, στέγαση, περίθαλψη. Γι αυτό, άλλωστε, κι έγινε απο τον Γιουνκέρ μνεία της "ανάγκης τροποποίησης των Κανονισμών".
Όταν πριν λέγαμε οτι δεν πρέπει να αφεθεί να μπαλαμουτιαστεί το πράγμα, δεν εννοούσαμε μόνο/δεν εννοούσαμε τόσο να μην μας πουν ότι "μας χαρίζουν" κονδύλια τα οποία είναι ήδη καταγεγραμμένα/earmarked δικά μας: εννοούμε κυρίως να μην παρασυρθούμε σε μια διπλή πονηρία - πρώτον ότι ο (Χριστιανοδημοκράτης) Γιουνκέρ πάει έτσι "να την βγει" στους Σοσιαλδημοκράτες (π.χ. τον Μάρτιν Σουλτς) που επέμεναν ότι πρέπει "η Ευρώπη να αναλάβει τις ευθύνες της για την ανθρωπιστική κρίση" που προκλήθηκε - ναι, προκλήθηκε - στην Ελλάδα. δεύτερον να μην λειτουργήσουμε εμείς ως βολικός μοχλός για την γενική αναθεώρηση των Κανονισμών των Διαρθρωτικών Ταμείων, διαδικασία αργή και βαριά. Και τα δυο ας συμβούν, αν είναι πολιτικά χρήσιμο! Όμως εμάς μας ενδιαφέρει, μας καίει μάλλον, να κινητοποιηθούν τα 2 δις αυτό τώρα. Άμεσα. Γρήγορα. (Παρενθετικά: σε 2 δις υπολογιζόταν, απο το αλήστου μνήμης Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, το κόστος του ανθρωπιστικού σκέλους κατά ΣΥΡΙΖΑ, πλην όμως προσγειώθηκε στα 200 εκατομμύρια για να μην μπλέξουν πολύ με ισοδύναμα κλπ.).
Καθώς λοιπόν ο Αλέξης Τσίπρας πορεύεται αυτές τις ώρες τον δρόμο του Βερολίνου/της επίσκεψης σε Άνγκελα Μέρκελ, η οποία έσπευσε να "προσγειώσει" την συνάντηση σε διμερή (ωστόσο οι πάντες γνωρίζουν ότι ενσωματώνει και πολύ σημαντικό μέρος της γενικής συζήτησης για την Ελλάδα), υπάρχει ο κίνδυνος μιας άλλης παρεξήγησης γύρω από το "τι μας δίνουν". Πολλαπλής παρεξήγησης, δε. Πάρτε για παράδειγμα την "εύκολη" (= παγιδευτική) πρόταση εκείνου του ψιλο-ανεκδιήγητου Γιώργου Χατζημαρκάκη άλλοτε Ευρωβουλευτή των Γερμανών Φιλελευθέρων, που βρέθηκε ξέμπαρκος και τον... περισυνέλεξε στο ΥΠΕΞ ο Βαγγέλης Βενιζέλος, σε μια απο τις πιο ακατανόητες κινήσεις ελαφρότητάς του. Τι πρότεινε ο εν λόγω; Να ζητηθεί απο τους Γερμανούς να προσπεράσουν το μείζον, το βαρύτατο, το πολύπλοκο σε κάθε επίπεδο (ακ΄μη και της ηθικής υπόστασης...) ζήτημα των γερμανικών επανορθώσεων, ενισχύοντας με κάποια δις ευρώ το υπο διαμόρφωση Επενδυτικό Ταμείο/το IfG, που έχει ξεκινήσει με κεντρικό ρόλο της KfW.
Εδώ το στραβοπάτημα είναι, επικίνδυνο. Πρώτον, γιατί το ζήτημα των επανορθώσεων, του Κατοχικού Δανείου κοκ είναι εντελώς άλλης τάξεως. Δεύτερον, γιατί το καημένο το IfG έχει φορτωθεί τις φαντασιώσεις, τις υποκρισίες, τις αβελτηρίες τόσων, που το μόνο που χρειάζεται για να του σπάσει η ράχη θάταν αυτό! Τρίτον, γιατί ήδη στο Βερολίνο ανθεί μια λογική, φτηνή , "Δώστε κάτι στους Έλληνες, να ξεμπερδεύουμε".
Όμως, στο αληθινό "τι μας δίνουν", θα επανέλθουμε.
"Τι μας δίνουν" (συνέχεια)
Βλέπαμε στις φιλόξενες αυτές στήλες, λίγο μετά την μίνι-Κορυφή των Βρυξελλών και ανήμερα που έφευγε ο Αλέξης Τσίπρας για την συνάντηση με την Καγκελάριο Μέρκελ - και τον μισό πολιτικό κόσμο της Γερμανίας - στο Βερολίνο, τον πειρασμό να ξαναγυρίσουμε σε μια συζήτηση γνώριμη για την Ελλάδα και την συνολική περίοδο συμμετοχής της στην Ευρώπη: την συζήτηση για το "τι μας δίνουν". Για να αναφερθούμε στο "κοινωνικό πακέτο Γιουνκέρ" των 2 δις ευρώ που στραφτάλισε στον ορίζοντα μετά την Κορυφή στις Βρυξέλλες για να μιλήσουμε για την Γερμανική διάθεση να προχωρήσει σοβαρά η (με βασική KfW) λειτουργία της επενδυτικής Τράπεζας/IfG σε εντελώς άλλη κλίμακα.
Έκτοτε... έκτοτε η καημένη η Ευρωπαϊκή στήριξη των μέτρων για την ανθρωπιστική κρίση, ακόμη κι από το σχεδίασμα μεταρρυθμιστικών μέτρων που υπέβαλε η Ελληνική πλευρά για συζήτηση στο EuroWorkingGroup (ενόψει Eurogroup και βλέπουμε) σαν να παραλείπεται! Μήπως επειδή ειναι "δική τους πρωτοβουλία"; Ενώ η ακόμη πιο αιχμηρή πρόταση να κινητοποιηθούν φθηνότερα δανειακά κεφάλαια δισεκατομμυρίων και όχι 200 εκατ. ευρώ - φθηνότερα λόγω ΑΑΑ rating της KfW - προς τον ιδιωτικό τομέα στην Ελλάδα μέσω Επενδυτικής Τράπεζας (κίνηση που έχει για διάφορους λόγους την στήριξη Σώϋμπλε), επίσης πισωρίχνεται από την Αθήνα. Μήπως γιατί κανείς - μα, κανείς! - δεν έχει πάρει τον κόπο να καταλάβει το νομικό σχήμα που στήθηκε, ώστε και η εισροή πόρων στην Ελλάδα να μείνει φθηνή αλλά και η Γερμανία και όποιος άλλος κάποια στιγμή συμμετάσχει να μην ανησυχεί ότι "θα επηρεασθεί από την εγγύτητα προς το κακό ελληνικό rating";
Όμως, η ουσία του "τι μας δίνουν" βρίσκεται αλλού. Βρίσκεται στο πώς θα ξεκλειδώσει κάποια σωτήρια ρευστότητα για την Ελλάδα. Πώς θα βρεθουν καλά-καλά οι πόροι για την τρέχουσα κάλυψη δαπανών. Το ανέβασε και το εγκατέστησε στο προσκήνιο η αληθινά σπαρακτική επιστολή Τσίπρα με την οποία απηύθυνε έκκληση για χρηματοδοτική διευκόλυνση, προκειμένου να μην φανεί αναξιόχρεη άμεσα η Ελλάδα στις εξωτερικές της πληρωμές αλλά και να μην χρειαστεί να φέρει σε ταραχή το κοινωνικό σώμα, επιλέγοντας μεταξύ μισθών και συντάξεων ή εξωτερικών πληρωμών ( προς ΔΝΤ τώρα, προς ΕΚΤ το καλοκαίρι).
Την αληθινή κατάσταση αδιεξόδου, που προέκυψε από μια βαρουφάκεια πρακτική χρονοτριβής αλλά και συγκάλυψης της πραγματικότητας (κάτω από την "δημιουργική ασάφεια") την συνειδητοποίησαν πλέον όλοι καθώς η ίδια Γερμανία, έκανε στοχευμένη διαρροή της επιστολής Τσίπρα. Του οποίου Τσίπρα ο υπουργός Οικονομικών είχε αρνηθεί έως τώρα πανηγυρικά ότι η Ελλάδα έχει οποιαδήποτε προβλήματα να πληρώσει μισθούς και συντάξεις αλλά και να ανταποκριθεί στις διεθνείς υποχρεώσεις της - διακινδυνεύοντας πιστωτικό γεγονός... - , ο δε υπουργός Επικρατείας του είχε προτείνει με την πλέον καφενόβια χαλαρότητα να πισωρίξουμε καμιά διεθνή πληρωμή, δεν τρέχει δα και τίποτε! Πάλι καλά που ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης κάτι είχε αναφέρει, ώστε να μην τα μαθαίνουμε όλα μέσω Ρώϋτερς, όπως άλλοτε μέσω Ντόϊτσε Βέλλε...
Τώρα, προκειμένου να μας περιέλθει άμεσο σωσίβιο (=να βγάλουμε Μάρτιο και κάτι από Απρίλιο) κινητοποιήθηκε η "διόρθωση σφάλματος" ύψους 1,2 δις, που εξ υπερβάλλοντος ζήλου του ΤΧΣ "μας" είχαν επιστραφεί στον EFSF ως μη έδει. Η κατεπείγουσα κίνηση Ντάϊσσελμπλουμ - ναι, του ίδιου Ντάϊσσελμπλουμ που είχαμε μάθει να μισούμε - προς Τόμας Βίζερ του EuroWorkingGroup, επιδιώχθηκε να φέρει το 1,2 δις πίσω στο ΤΧΣ αφού ανέβει το θέμα στο Eurogroup. (Είχαμε και την παραίτηση Κρις Σκλαβούνη απο το ΤΧΣ, μάλλον όχι μόνον και μόνο για να τον διαδεχθεί ο Τάκης Ρουμελιώτης...). Όμως η πρωτοβουλία αυτή αστόχησε. Παραπομπη στο ΔΣ του EFSF. Και.... θα επιτραπεί άραγε στο Δημόσιο να τα αξιοποιήσει τα 1,2 δις "στο νήμα", π.χ. με την μορφή repos;
Με διαφορετική διόδευση επιχειρείται να μας επιστραφούν τα 1,9 δις από τα κέρδη που έχει καταγράψει η ΕΚΤ και οι επιμέρους Κεντρικές Τράπεζες από το πρόγραμμα SNP: εδώ, σταθερά (και τελευταίως πιο επιθετικά) εξηγείται από τον Μαριο Ντράγκι ότι προϋπόθεση αυτής της κίνησης είναι "να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση" - κι έτσι πάλι Eurogroup...
Αυτά, θα ήταν τα δυο σωληνάκια με οξυγόνο για το Δημόσιο. Εν τω μεταξύ ο ίδιος Μάριο Ντράγκι με αιχμηρή επιστολή του συνιστά στις Ελληνικές τράπεζες (=τις διατάσσει) μην τυχόν και "παίξουν" με τον ELA, που τους παρέχεται με το σταγονόμετρο, αγοράζοντας περισσότερα έντοκα απο τα 3,5 δις ανά τράπεζα που τους αναλογούν.
Αυτά.
Το άρθρο του Α. Παπαγιαννίδη δημοσιεύτηκε στη ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ 23.3.2015
