Παρασκευή, 29 Μάρτιος 2024

Η τάξη των κατ’ ανάγκη φοροφυγάδων

Μια νέα κοινωνική τάξη πάει να διαμορφωθεί. Πελώρια, ευρεία, ετερόκλητη. Η τάξη των ευπρεπών, των κατ' ανάγκην, των λόγω αδιεξόδου φοροφυγάδων! Η τάξη αυτή περιλαμβάνει πλέον και «κοινούς ανθρώπους», νοικοκυραίους, όχι μόνον επαγγελματίες ή επιχειρηματίες. Αυτό, ανοίγει μια πολιτική ευκαιρία.

Κάποτε, στην κοινή γνώμη η φοροδιαφυγή ήταν κάτι που έκαναν οι ισχυροί και επιτήδειοι – οι «κακοί»: αυτό λένε (δεν πρόλαβαμε να αλλάξουμε τροπάριο...) τα media, αυτό παπαγαλίζουν οι πολιτικοί (ενώ οι ίδιοι, εν πολλοίς, κινούνται στο ευχάριστο περιθώριο του νόμιμου/ηθικού όπου η έννοια «φόρος» δεν έχει νόημα), αυτό ήδη έχουν ενσωματώσει στα στερεότυπά τους περί Ελλάδας (όπου «οι πλούσιοι φοροδιαφεύγουν, οι φτωχοί υποφέρουν») οι Ευρωπαίοι , οι κυρίες Μέρκελ - Λαγκάρντ κοκ.

Τώρα όμως, με τον τραγικά επώδυνο τρόπο του να μην έχω να πληρώσω, εγώ ο καθημερινός άνθρωπος!, την Εφορία αν δεν αφήσω πίσω το νοίκι, ή το φροντιστήριο των παιδιών ή την επισκευή του αυτοκινήτου, ή αν δεν σκοτώσω το ασφαλιστήριο (μιλούμε για την θνήσκουσα μεσαία τάξη), καταλαβαίνω πόσο η συζήτηση περί φοροδιαφυγής έχει αλλάξει φύση. Τώρα που οι μεσότατοι και οι με μηδενική διάθεση παραβατικότητας άνθρωποι ψάχνουμε να βρούμε τρόπο να λειτουργήσουμε φορολογικά χωρίς να εξοντωθούμε, τώρα έρχεται αληθινά στο προσκήνιο η επείγουσα ανάγκη όχι φορολογικής μεταρρύθμισης ή (Βενιζέλειου) «Εθνικού Φορολογικού Συστήματος» , αλλά άμεσων πρακτικών φορολογικών ρυθμίσεων. Οι οποίες και μόνον θα αποτρέψουν τον αληθινό, τερματικό εκτροχιασμό.

Υπό την έννοια αυτή, ο υφυπουργός Οικονομικών για τα θέματα εσόδων Γιώργος Μαυραγάνης πάει να γίνει στην Κυβέρνηση αυτή πρόσωπο κεντρικό όσο σχεδόν και ο Γιάννης Στουρνάρας. Η δε υπόθεση των φορολογικών ρυθμίσεων, προκύπτει ως προϋπόθεση για να... συνεχίσει να υπάρχει καν φορολογικό σύστημα.

Όμως, εδώ χρειάζεται ο όντως έμπειρος λόγω θητείας στον ιδιωτικό ελεγκτικό τομέα κ. Μαυραγάνης να αποφύγει τις γνώριμες παγίδες τις οποίες πατούν, τακτικά, οι υπουργοί Οικονομικών. Από τις πρώτες μέρες της θητείας του, έχει βάλει στα σκαριά μια διαφορετικού τύπου ρύθμιση για τις υποθέσεις εκείνες – που διογκώνονται μέρα με την ημέρα! – όπου επιχειρήσεις, επαγγελματίες κοκ δεν έχουν υποβάλει καν δήλωση και δεν έχουν αποδώσει φόρο για κάθε είδους φορολογίες: μισθωτών υπηρεσιών, αμοιβών Δ.Σ. κοκ, πέρα από την μη απόδοση ΦΠΑ. Στα ταμεία πλήθους επιχειρήσεων υφίστανται, υπό την πίεση του λειτουργικού αδιεξόδου, βαθιές μαύρες τρύπες. Για να υπάρξει ρύθμιση αυτού του είδους εκκρεμοτήτων – δηλαδή για να έχεις βεβαιωμένο ληξιπρόθεσμο χρέος προκειμένου να υπαχθείς στις κάθε τόσο επανερχόμενες ρυθμίσεις χρειάζεται έως τώρα να πας να ζητήσεις έλεγχο: δηλαδή να αυτοκαταγγελθείς, να δεχθείς την επίσκεψη του συμπαθούς φοροελεγκτή, να στιγματισθείς φοροφυγάς, να δεις τα βιβλία σου απειλούμενα.... «Μα, αυτοί έχουν παρανομήσει!» έλεγε έως τώρα η κυρίαρχη άποψη. «Μα, αλλιώς, θα κλείσω, θα διώξω κι άλλους εργαζόμενους», μόλις που αχνοακουόταν ο αντίλογος. Ε, τώρα που όλοι μας βλέπουμε τι σημαίνει γνήσιο φορολογικό αδιέξοδο, τώρα λύνονται – πολιτικά – τα χέρια για αληθινή ρύθμιση.

Τι και πώς; Δηλώνεις συμπληρωματικά και συμφωνείς να καταβάλεις τμηματικά (με βάση την δήλωση) όσα γίνεται, ώστε να βγαίνεις πέρα. Και με spot checks, με ουσιαστικούς δειγματοληπτικούς ελέγχους, αποθαρρύνονται οι επιτήδειοι να λένε ό,τι θέλουν. Η τωρινή πολιτική ηγεσία του ΥΠΟΙΚ καταλαβαίνει τι θα πει αυτό. Το έχει δείξει.

Επιμένοντας π.χ. να υπάρξει γνήσια κατάργηση του ΚΒΣ (αντί για απλή μετονομασία του!), της άλλης αυτής παγίδας υπέρ του πονηρού εφοριακού, ο κ. Μαυραγάνης έχει δείξει ότι και γνωρίζει και αντιλαμβάνεται. Έχοντας δε κατορθώσει όχι να εξαγγείλει, αλλά να λειτουργήσει – ιντερνετικά – τις 7 δόσεις για την ανακούφιση των νοικοκυριών από το φετινό εκκαθαριστικό, έδειξε ότι και μπορεί.

Δυστυχώς όμως, ελλοχεύει πάλι η παγίδα του επικοινωνιακού χειρισμού. Από πού μας προέκυψε αυτή η ιστορία του «τέλους ακινησίας» για τα αυτοκίνητα που καταθέτουν οι ιδιοκτήτες τους τις πινακίδες (επειδή... δεν έχουν να πληρώσουν τέλη κυκλοφορίας, ακριβώς), που απεσύρθη νύκτωρ από το ΥΠΟΙΚ μετά από ερώτηση του τέως εκπροσώπου Τύπου της ΝΔ Γιάννη Μιχελάκη; Πώς να χαρακτηρίσει κανείς την – σωστή στην βάση της – απόφαση να μπορεί κανείς να αποχωρίσει από τον λογαριασμό της ΔΕΗ του το φετινό χαράτσι Βενιζέλου, με προϋπόθεση είναι να (προ)καταβάλει άμεσα 50 ευρώ από το τέλος, χωρίς όμως να διευκρινιστεί ότι το ποσό αυτό είναι πρώτο μέρος εξόφλησης της οφειλής και όχι ένα πρόσθετο χαράτσι επί χαρατσιού;

Και, ύστερα, έχουμε τις εδώ και δυο εβδομάδες αλλεπάλληλες στρώσεις φημών και διαρροών, την μια περί αμερικανικού τύπου τήρησης λογιστικής του τύπου βιβλίων Γ' κατηγορίας από κάθε οικογένεια (!), την άλλη με κατάργηση όλων των φοροαπαλλαγών και εκπτώσεων (δηλαδή το ακριβώς αντίθετο του προηγουμένου!). Είναι γνώριμη η πρακτική από εποχών Ν. Χριστοδουλάκη-Γ. Αλογοσκούφη: αφήνουμε λυτές στην δημόσια συζήτηση αδέσποτες φήμες/πληροφορίες/διαρροές, ώστε να μαζέψουμε αντιδράσεις. Και βλέπουμε ύστερα!

Το πρόβλημα είναι ότι, με την προσχώρηση σ' αυτήν την πρακτική των διαρροών, ανοίγει μια άλλη παγίδα: να προσχωρήσει ο υπουργός Οικονομικών στην λογική του μανδαρινάτου, που έχει αδρανοποιήσει/διαστρέψει τόσους και τόσους προκατόχους του. Ήδη, μια ρύθμιση που προωθήθηκε δήθεν για διευκόλυνση των πολιτών δείχνει κάτι τέτοιο να συμβαίνει. Αναφερόμαστε στο «ευεργέτημα» του να μπορεί ο φορολογούμενος που κερδίζει πρωτόδικα να εισπράξει τα οφειλόμενα από το Δημόσιο αλλά ... προσκομίζοντας ισόποση εγγυητική επιστολή. Άνθρωπος της αγοράς, ο κ. Μαυραγάνης γνωρίζει ότι εγγυητική – ΣΗΜΕΡΑ – να σου δώσει Τράπεζα χωρίς να έχεις το ισόποσο σε ρευστό, δεν γίνεται! Και ποιος έχει, τέλη 2012, ρευστό; Η ρύθμιση αυτή δείχνει σκουριασμένη προσέγγιση (δώστε λίγη ατομική ευθύνη στους καρεκλοκένταυρους νομικους συμβούλους του Δημοσίου που, γνωρίζοντας πόσο διαρκεί η απονομή δικαιοσύνης στην Ελλάδα, ασκούν ελαφρά τη καρδία ένδικα μέσα «υπέρ του Δημοσίου», να σου πω πότε ξεκαθαρίζει το τοπίο!).

Όμως, τώρα, οι συνθήκες δεν αφήνουν τέτοια περιθώρια. Ο Γ. Μαυραγάνης πρέπει να κινηθεί αλλιώς: άμεσα – σοβαρά – πρακτικά. Όχι «πολιτικά». Αλλά σωστικά/πυροσβεστικά. Αλλιώς, θα ζούμε σε λίγο σε φορολογική έρημο κατοικούμενη από κουφάρια και μόνον. Και, όπως λένε πάλιν οι Αμερικάνοι, you don't get easily tax off a corpse.

*Δείτε εδώ το άρθρο όπως δημοσιεύτηκε στο www.protagon.gr.

Προσθήκη νέου σχολίου


Κωδικός ασφαλείας
Ανανέωση