Thursday, 28 March 2024

Η εκκίνηση της συζήτησης για «Το Μέλλον της Ευρώπης»

Ας μείνουμε για μιαν ακόμη μέρα στα υψιπετέστερα Ευρωπαϊκά – έως ότου δηλαδή ξεκαθαρίσει πειστικότερα ο ορίζοντας σχετικά με το πώς διαμορφώθηκε η κατάσταση στα ΕυρωΤουρκικά και το τι συνεπάγεται αυτό για τα ΕλληνοΤουρκικά (με την Ελένη Σουρανή να τροχιοδρομεί σιγά-σιγά για την Πρεσβεία στην Ρώμη, άρα με χρονικό όριο στο σχήμα άμεσης επαφής εκτόνωσης των ΕλληνοΤουρκικών με Ιμπραήμ Καλίν...). Βλέπετε, οι άμεσες δηλώσεις και τα Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου λένε μέρος μόνο της ουσίας. Ας δούμε λοιπόν σήμερα κάτι πιο μακροπρόθεσμο: την Διάσκεψη για «Το Μέλλον της Ευρώπης», δηλαδή μια σειρά από πρωτοβουλίες που έχουν δρομολογηθεί, με το εναρκτήριο λάκτισμα να έχει δοθεί στις 9 Μαΐου («Ημέρα της Ευρώπης»: χαρακτηριστικά, υπάρχουν δυο «Ημέρες της Ευρώπης» , την μια γιορτάζει η ΕΕ στις 9/5, την άλλη το Συμβούλιο της Ευρώπης στις 5/5...), στο Στρασβούργο. Την πρωτοβουλία αυτή, μετά και την επιτάχυνση διαδικασιών και το ξεπέρασμα ταμπού που έφερε η απόφαση για μιαν κάποια αμοιβαιοποίηση χρέους με το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας/το όλο σχήμα του Next Generation EU, είχε προωθήσει εμφατικά ο Πρόεδρος Μακρόν. Ο οποίος και κήρυξε στο Στρασβούργο, περίπου ως αμφιτρύων, τις εργασίες της τωρινής Διάσκεψης σε ΕυρωΚοινοβουλευτικό φόντο. Προσήλθαν άλλωστε και πολλοί άλλοι κεντρικοί πολιτικοί τενόροι – από Γερμανία, λόγω προϊούσας δύσης του άστρου της Καγκελαρίου Μέρκελ, ήρθε στο προσκήνιο ο Πρόεδρος Φρανκ-Βάλτερ Στάινμάγιερ. Αυτονόητα, συστρατεύθηκαν οι Πρόεδροι των θεσμικών οργάνων Νταβιντ Σασόλι, Ούρσουλα φον ντερ Λάϊεν και Αντόνιο Κόστα (ως Πρόεδρος του Συμβουλίου), κυρίως όμως αποφασίστηκε ότι στις διαδικασίες θα μετέχουν – πέραν των 108 Ευρωβουλευτών και εκπροσώπων των Κυβερνήσεων των «27», και εκπρόσωποι της Κοινωνίας Πολιτών (κυρίως επιστρατευόμενοι από μελετητικά κέντρα ή/και ΜΚΟ σε κάθε χώρα: παράδειγμα, σ' εμάς, το ΕΛΙΑΜΕΠ όπου έχει δημιουργηθεί με στήριξη fellowship μηχανισμός για διάχυση της ενημέρωσης και κινητοποίηση).
Προκειμένου να υπάρξει η αίσθηση – ή τουλάχιστον να δοθεί η εντύπωση – ευρύτερης συμμετοχής της κοινής γνώμης, άνοιξε πλατφόρμα η οποία (θεωρείται ότι) δίνει την ευκαιρία σε κάθε Ευρωπαίο και κάθε Ευρωπαία να καταθέσει απόψεις ή/και προτάσεις. Η πλατφόρμα αυτή είναι ήδη ανοιχτή από τις 19 Απριλίου και στην επεξεργασία των (κατ' ανάγκην ετερόκλητων) τοποθετήσεων που ήδη συλλέγονται – βέβαια μέχρι την έναρξη των εργασιών της Διάσκεψης είχαν υπάρξει μόλις μονοψήφιος αριθμός χιλιάδων συμμετοχών... – αναφερόταν ότι θα αξιοποιηθεί μέχρι και τεχνητή νοημοσύνη.
Όπως κι αν έχει το πράγμα, στην εναρκτήρια σύνοδο της κυρίως Διάσκεψης σε Ολομέλεια, με τον πάντα δυναμικό Γκυ Φέρχοφσταντ – Φιλελεύθερο Βέλγο Ευρωβουλευτή – να μιλά για «σκυταλοδρομία αλλαγών και μεταρρυθμίσεων της Ευρωπαϊκής πολιτικής», και τον αρμόδιο Αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μάρος Σέρκοβιτς να δεσμεύεται εκ μέρους της Επιτροπής ότι το ίδιο το Πρόγραμμα Δράσης της θα στηρίζεται εφεξής στις προτάσεις της Διάσκεψης, έγινε (αυτονόητα...) φανερό ότι ούτε αυτό το forum μπορεί να διαμορφώσει συνθήκες ουσιαστικής συζήτησης. Παράδειγμα: στις τοποθετήσεις των συμμετεχόντων δόθηκε ο χρόνος του ενός λεπτού για καθεμια ή καθένα τους...
Αναμένεται τώρα η συνέχεια. Πάντως, μην παραβλέπουμε ότι συμμαχία μιας ντουζίνας χωρών, αρκετών με Ευρωδιστακτική παράδοση – στο μέτρο που, σ' αυτές, υπήρξαν τα δημοψηφίσματα με αρνητική έκβαση για το ΕυρωΣύνταγμα ή/και για συμμετοχή στην Ευρωζώνη – μεταξύ τους η Ολλανδία, η Δανία, η Σουηδία ή η Ιρλανδία, αλλά από δίπλα και η Αυστρία, η Τσεχική Δημοκρατία, οι 3 Βαλτικές, η Μάλτα... – ήδη ζήτησαν και πέτυχαν την διαβεβαίωση ότι το εγχείρημα της Διάσκεψης για «Το Μέλλον της Ευρώπης» δεν θα δημιουργήσει νέες/πρόσθετες νομικές δεσμεύσεις, ούτε θα φέρει επικαλύψεις ή διατάραξη στις κυρίως νομοθετικές διαδικασίες της Ένωσης. Η σκιά της Συνέλευσης/Convention για το Μέλλον της Ευρώπης που είχε ξεκινήσει πριν δυο δεκαετίες με πολλές ελπίδες και προσδοκίες μετά την Κορυφή του Λάκεν (Δεκέμβριος του 2001) με πανηγυρική Διακήρυξη, που «έτρεξε» επί δυο χρόνια με Προεδρία του μακαρίτη Βαλερύ Ζισκάρ ντ Εσταίν και που κατέληξε (Ιούλιο του 2003) με Σχέδιο Συντάγματος για την Ευρώπη το οποίο... καταβυθίστηκε με τα δημοψηφίσματα Γαλλίας και Ολλανδίας για να διασωθεί ως Συνθήκη της Λισσαβώνας (Δεκέμβριο του 2007) και κατόρθωσε να απογοητεύσει τους πάντες, η σκιά αυτή είναι φανερό ότι έχει διδάξει τους τωρινούς.
Συνολικά, «μικρό καλάθι».

*Δημοσιεύτηκε στην economia.gr στις 25/6/2021. 

Add comment


Security code
Refresh