Thursday, 28 March 2024

«Η τραγωδία στο Μάτι, η ΕΡΤ και ο Ν. Παππάς. Η Βαλκάνια σοσιαλδημοκρατία»

Δεν ήταν μόνο στην Πυροσβεστική που ο κομματικός διαλυτισμός συνέτεινε στην έκταση της πρωτοφανούς τραγωδίας στο Μάτι. Παρόμοιες ενέργειες εξωφρενικού και αναξιοκρατικού κομματισμού είχαν ήδη ξεκινήσει στην ΕΡΤ από τον τότε υπουργό Ν. Παππά και τους συνεργάτες του, ευτυχώς εδώ χωρίς άμεσες υλικές συνέπειες σε ανθρώπινες ζωές. Έγραψα το άρθρο πού ακολουθεί με τίτλο «Η ΕΡΤ και η αντιμετώπιση καταστροφών έκτακτης ανάγκης», πριν ακριβώς δύο χρόνια, ως διαμαρτυρία και ως ύστατη έκκληση ενάντια στην διάλυση των δημόσιων μηχανισμών προστασίας των πολιτών. Οι άνθρωποι αυτοί όμως ήσαν κυριολεκτικά άπαιχτοι, όχι μόνο στην Πυροσβεστική αλλά σχεδόν παντού .......στο κράτος (με λίγες εξαιρέσεις).
Αυτό που γίνεται θεαματικό όμως, είναι ότι ένα χρόνο μετά τις εκλογές η αξιωματική αντιπολίτευση δεν έχει ξεστομίσει καμία αυτοκριτική, είτε θεσμικά, είτε με ονοματεπώνυμο. Απόλυτη σιωπή. Κάτι τέτοιο δεν οδηγεί τον Σύριζα προς την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία κάθε μορφής (κλασσικού ή ριζοσπαστικού τύπου), αλλά προς τη γνωστή κουτοπόνηρη στρατηγική «άστο και θα ξεχαστεί».
Τον οδηγεί στην παγίωση ενός κυνικού, δήθεν, ρεαλιστικού κομματισμού βαλκάνιου τύπου που κάνει συμμαχίες στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα με αποκλειστικό στόχο την «εξουσία για μας τους ίδιους» (κάτι σαν ΠαλαιοΠΑΣΟΚ, αλλά χωρίς την εξέχουσα φυσιογνωμία του Αντρέα). Κάτι τέτοιο δεν αφορά μόνον τον Σύριζα, με ή χωρίς την Προοδευτική Συμμαχία, μας αφορά όλους. Γιατί εγκαθιδρύεται τάχιστα ένα χαώδες πολιτικό κενό στο κέντρο του πολιτικού συστήματος της χώρας, τη στιγμή ακριβώς που αντιμετωπίζουμε πολλαπλές Διακινδυνεύσεις ως κοινωνία (covid-19, Τουρκία, παγκόσμια κρίση). Με τον Σύριζα να οπισθοδρομεί με πλήρη άρνηση αλλαγής και αυτοκριτικής, το ΚΙΝΑΛ να βολοδέρνει, το ΠΟΤΑΜΙ, δυστυχώς να έχει διαλυθεί, τους πράσινους/ οικολόγους να είναι σχεδόν ανύπαρκτοι – δύο φορές, δυστυχώς – την εκσυγχρονιστική τάση να έχει αποσυντεθεί (δυστυχώς ούτε και ο κ. Σημίτης, ένας πολύ αξιοπρεπής πολιτικός, έκανε ποτέ του πραγματική αυτοκριτική), το πολιτικό κενό είναι κάτι παραπάνω από εμφανές. Την ίδια στιγμή, η ανεξάρτητη Κοινωνία Πολιτών και οι ΜΚΟ έχουν διαχυθεί μεν παντού στην κοινωνία (αυτό είναι καλό), αλλά είναι πολιτικά ανύπαρκτοι ως αντίβαρο στον σκληρό κομματισμό, ενώ η ακροδεξιά καραδοκεί περιμένοντας στραβοπατήματα της κυβέρνησης στα εθνικά/μεταναστευτικό.
Η κατάσταση αυτή, μπορεί βραχυπρόθεσμα να συμφέρει τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη που κυριαρχεί προς το παρόν άνευ αντιπάλου, αλλά μεσοπρόθεσμα δεν τον συμφέρει καθόλου, όπως βεβαίως και τη χώρα. Μια κυβέρνηση που στηρίζεται σε evidence based policies/ politics (σε τεκμήρια και αποτελέσματα), χρειάζεται μια αξιόπιστη αντιπολίτευση για να είναι αποδοτική. Οι δημιουργικοί πολίτες αυτής της χώρας, ανεξαρτήτως ιδεολογικού προσανατολισμού από την κεντροαριστερά, την αριστερά, έως και τη σύγχρονη Κεντροδεξιά, νομίζω ότι πρέπει περισσότερο από ποτέ να εμείνουν στη μόνη στάση που μπορεί να οδηγήσει στον πραγματικό εκσυγχρονισμό της χώρας: τον προοδευτικό πραγματισμό του πολίτη, δηλαδή, τεκμήρια, σύγκριση αποτελεσμάτων και κυρίως, όπως έλεγε ο μεγάλος Γάλλος φιλόσοφος Μισέλ Φουκώ – που έγραφε πάντα στα ελληνικά τη λέξη – ΠΑΡΡΗΣΙΑ. Παρρησία, τόλμη, αυτοκριτική και ανάληψη ευθύνης και ΛΟΓΟΔΟΣΙΑ. Παρρησία και Λογοδοσία. Να δύο αρχαιοελληνικές λέξεις/ έννοιες με τεράστια επικαιρότητα στην Ελλάδα του σήμερα.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η μικρή και δευτερεύουσας σημασίας ιστορία για την ΕΡΤ που ακολουθεί – μικρή, ανύπαρκτη κυριολεκτικά, μπροστά στην απίστευτη τραγωδία στο Μάτι που στοίχισε τη ζωή σε 102 συνανθρώπους μας – αφορά ακριβώς τη Λογοδοσία. Γι' αυτό έχει μεγάλη συμβολική σημασία. Αφορά το πρώτο και το μόνο εγχείρημα συμμετοχικού συμβουλίου κοινωνικού ελέγχου της ΕΡΤ με κλήρωση 50 πολιτών που μαζί με μια παρόμοια πρωτοβουλία της γαλλικής Δημόσιας Τηλεόρασης ήσαν πρωτοποριακές δράσεις σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, που έλαβαν μάλιστα και έπαινο από την EBU. Κοιτάξτε τώρα τι συνέβη στις δύο χώρες και θα καταλάβετε γιατί χρησιμοποιώ στον τίτλο τη λέξη Βαλκάνιος (όχι Βαλκανικός).
Στην Ελλάδα, ο εποπτεύων την ΕΡΤ υπουργός Νίκος Παππάς, όχι μόνον δεν ανέφερε ούτε μια και μόνη φορά την πρωτοβουλία, παρότι ήταν εφαρμογή άρθρου του δικού του νόμου, αλλά μαζί με τους στενούς συνεργάτες του διέλυσαν εν μια νυκτί το ΣΚΕ της ΕΡΤ τον Ιούνιο του 2018, και μάλιστα με αγενή και κυνικό τρόπο προς τους συμμετέχοντες πολίτες. Απόλυτη δυσφορία απέναντι και σε υποψία απειροελάχιστης Λογοδοσίας.
Στην Γαλλία ο Πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν υιοθέτησε την αντίστοιχη πρωτοβουλία της France Televisions, ίδρυσε 823 Κοινωνικά Συμβούλια σε ολόκληρη τη Γαλλία και πέρυσι προχώρησε στην ίδρυση ενός Πανεθνικού Κοινωνικού Συμβουλίου Πολιτών, με τυχαία κλήρωση 155 πολιτών από το σύνολο της επικράτειας και θέμα την εκπόνηση πολιτικής για την κλιματική αλλαγή και την πράσινη μεταρρύθμιση της γαλλικής κοινωνίας. Πριν ένα μήνα συμμετείχε και ο ίδιος στην τελική σύσκεψη του Συμβουλίου Πολιτών και υποσχέθηκε 15 νομοθετικές πρωτοβουλίες. Θα μου πείτε, λόγια είναι και κυρίως εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε γέλασε. Σωστό. Αυτό λέω κι εγώ. Χωρίς αυτοκριτική, ο Σύριζα θα παραμείνει εγκλωβισμένος Βαλκάνιος.
Ο δε Μακρόν, ως γνωστόν για αρκετούς στο Σύριζα είναι κρυφοδεξιός και νεοφιλελεύθερος. Μπορεί και να είναι, αλλά προώθησε, έστω και επιφανειακά, τη συμμετοχή των Γάλλων πολιτών στα κοινά και ανοίγει τη Γαλλία και την Ευρώπη προς το μέλλον και το αύριο. Κάποιοι άλλοι «μη δεξιοί» δεν έκαναν ούτε τα στοιχειώδη, παρότι κλήθηκαν να πάρουν την εξουσία ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο. Όπως τη λογική και ακομμάτιστη λειτουργία της Πυροσβεστικής, σε μια χώρα που έχει ανά δεκαετία εκρήξεις πυρκαγιών. Και δεν κάνουν γι' αυτό την παραμικρή πολιτική αυτοκριτική. Τι άλλο να πει κανείς;

Add comment


Security code
Refresh