Πέμπτη, 18 Απρίλιος 2024
Υπό διάφορες έννοιες "έγραψε" το Εβδομαδιαίο Δελτίο του ΣΕΒ, τόσο στο κλείσιμο της περασμένης χρονιάς όσο και στο ξεκίνημα ετούτης.
Πιο στο διανοούμενο η τιτλοφόρηση του πρώτου (και επετειακού, για έναν χρόνο διάδοσης των θέσεων ΣΕΒ επί Θόδωρου Φέσσα, μέσω του Δελτίου που επιμελείται ο Τομέας Μακροοικονομικής Ανάλυσης και Ευρωπαϊκής Πολιτικής, με τον Μιχάλη Μασουράκη και τον Μιχάλη Μητσόπουλο στο δοιάκι) φετινού Δελτίου: "Annus mirabilis ή annus horribilis"/Έτος θαυμαστό ή έτος φρικαλέο, η προτεινόμενη απόδοση. Για να αναδείξει πώς οι επιλογές που θα γίνουν, που γίνονται ήδη - και από μας, θα συμπληρώναμε, πολιτικό σύστημα/επιχειρηματικό κόσμο/κοινωνία των πολιτών/κοινή γνώμη. και απο τους "έξω", εταίρους ή δανειστές ή/και αγορές και διεθνή media - μπορεί να φέρουν την χώρα σε απογείωση ή να την εγκατατήσουν στα Τάρταρα.
Αρκετά κοντύτερα στην λαϊκή θυμοσοφία κινήθηκε ο αποχαιρετισμός του 2016, με το "Ενώ ξαναγεμίζει η καρδάρα..." που διαφανέστατα παραπέμπει, διαβάζοντας τα θετικά "τσικ" που καταγράφηκαν σε ΑΕΠ, βιομηχανική παραγωγή, εξαγωγές, ΧΑΑ, υποχώρηση αποδόσεων 10ετούς, στο πώς έχει αρχίσει να διαμορφώνεται μια θετική δυναμική - ακόμη και την αύξηση των καθαρών αποχωρήσεων από την απασχόληση στο κλείσιμο της χρονιάς, η ανάλυση του ΣΕΒ την επεξηγεί ως συνέπεια του ότι "οι εξαιρετικά υψηλές εποχικές προσλήψεις του καλοκαιριού/στον τουρισμό μετατρέπονται πλέον σε εποχικές αποχωρήσεις, συμβατές με σταθερή αν και αργή υποχώρηση του ποσοστού ανεργίας". Αρκεί να μην αναποδογυρίσει για μιαν ακόμη φορά η αγελάδα την καρδάρα με το έως τώρα συλλεγέν γάλα.
Αξίζει να σταθεί κανείς λίγο περισσότερο στις τοποθετήσεις αυτές του ΣΕΒ που δεν αρκούνται στο "να βγάζουν τίτλο" ή, παραδοσιακότερο αυτό, να φέρουν στο προσκήνιο και να επεξηγούν στοιχεία. Έτσι, η εισαγωγική στο 2017 τοποθέτηση έκανε την εξαιρετικά ευαίσθητη (πολιτικά) παρατήρηση ότι "αν διαιωνιστεί η σημερινή κατάσταση επιτροπείας [της Ελλάδας} από ξένους τεχνοκράτες, η συμμετοχή της χώρας στην Ενωμένη Ευρώπη είτε θα παραμείνει στα χαρτιά, είτε θα λυθεί κάποια στιγμή μέσω της αποχώρησης της Ελλάδας από την ΕΕ". Η νηφάλια, πλην βαρύτατη, αυτή διατύπωση, που συμπληρώνεται με την εκτίμηση ότι "η αποκατάσταση της δημοσιονομικής κυριαρχίας είναι απαραίτητη" αν είναι ακριβώς να μην περιθωριοποιηθεί η χώρα, προχωρεί και στην τοποθέτηση ότι προϋπόθεση αυτής της ανάκτησης της κυριαρχίας είναι, για τον ΣΕΒ, η "υλοποίηση αλλαγών στο μείγμα δημοσιονομικής πολιτικής", με μείωση του βάρους στους συνεπείς φορολογουμένους και τις οργανωμένες επιχειρήσεις και την μείωση των δαπανών και βελτίωση της παραγωγικότητας στο Δημόσιο. Αυτά τα στοιχεία δεν είναι ούτε καινούργια, ούτε απροσδόκητα. Όμως το ότι ο ΣΕΒ έρχεται να μιλήσει για "ανάκτηση της κυριαρχίας" , δημοσιονομικής εν προκειμένω, χτυπάει ένα - διαφορετικό! - καμπανάκι.
Πηγαίνοντας τώρα λίγο πίσω, στην παραβολή της βελτίωσης κατά ΣΕΒ σειράς δεικτών, που όμως δεν αποκλείεται να αναστραφούν αν "η αγελάδα κλωτσήσει την καρδάρα με το γάλα", συναντά μιαν επίσης ζυγιασμένη αλλά διόλου άχρωμη τοποθέτηση. Μιλώντας - τις ημέρες του επιδόματος προς χαμηλοσυνταξιούχους - για το κλίμα των σχέσεων με τους "εταίρους", ο ΣΕΒ θεωρούσε ότι η κίνηση εκείνη έφερε στο προσκήνιο "την πολιτική αβεβαιότητα, που υποσκάπτοντας την ανάπτυξη της οικονομίας, θυμίζει τον εκτροχιασμό των σχέσεων Ελλάδας - δανειστών του 2014 και δίνει άλλοθι στους επικριτές της χώρας να σκληρύνουν την στάση τους". Όμως η ανάλυση του ΣΕΒ δεν αφήνει "εκτός" και την τραυματιστική στάση των "εταίρων": "σε κάθε περίπτωση βέβαια τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, που απαιτούν οι θεσμοί, τείνουν να στραγγαλίσουν την οικονομία και καθιστούν πολιτικά ευάλωτες τις κυβερνήσεις, γεγονός που επιτείνει την αβεβαιότητα και την αδυναμία να εξέλθει η χώρα από την κρίση [...]. Οι θεσμοί χάνουν τάχιστα την αξιοπιστία τους όταν οι μεν συστήνουν στους δε δημοσίως να ληφθούν και πρόσθετα μέτρα για την επίτευξη των στόχων που έχουν συμφωνηθεί απ' όλους. Ποιον και τι πρέπει να πιστέψουν οι αγορές; Το ΔΝΤ ή τους Ευρωπαϊκούς θεσμούς;"
Αξίζει να σταθεί κανείς αναστοχαστικά σ' αυτές τις τοποθετήσεις. Που είναι εξαιρετικά θετικό ότι ο ΣΕΒ τις κάνει δημόσια. Και με σαφήνεια. Κινδυνεύει να αποδειχθεί ακόμη πιο χρήσιμη αυτή η σειρά τοποθετήσεων, αν καταγράψει κανείς την επιταχυνόμενη υποχώρηση της Ελληνικής κοινής γνώμης από την υπόθεση "Ευρώπη", όμως τν κατέγραψαν οι δημοσκοπήσεις και της ΚΑΠΑ Research και της ALCO. Όμως σ' αυτό θα επανέλθουμε.
Δημοσιεύτηκε στην "Ναυτεμπορική" στις 13/1/2017.
