Παρασκευή, 29 Μάρτιος 2024

Σε αναζήτηση μιας "άλλης" κανονικότητας

Ήταν μάλλον η πιο πετυχημένη από τις πολιτικές διαφημίσεις της προεκλογικής εκστρατείας που μας oδήγησε στις κάλπες της 25ης Ιανουαρίου, εκείνη που διεμβόλισε την πολιτική του φόβου (η οποία ηττήθηκε κατά κράτος) με την είδηση για τον αστεροειδή που θα περνούσε την ημέρα εκείνη πολύ κοντά στην Γη - κι όμως, την άλλη μέρα το πρωί τα παιδιά θα πήγαιναν κανονικά σχολείο, οι νοικοκυρές θα έκαναν τα ψώνια τους! Δηλαδή καμιά τρομερή ανατροπή, δηλαδή κανονικότητα, όπως και με την εκλογή του ΣΥΡΙΖΑ/"Πρώτη φορά Αριστερά".
(Η δεύτερη πιο πετυχημένη ήταν, να το ομολογήσουμε, εκείνη με το παιδάκι και την φορτικά στοργική κατήχησή του από τον Πάνο Καμμένο για την σύγκρουση των τραίνων και πώς θα αποφευχθεί, φόντο της "χρήσιμης ψήφου" που διεκδικούσαν οι ΑνΕλληνες. Η τρίτη ήταν η διαδικτυακή παρουσία του Ιάσωνα Φωτήλα γιου του Ασημάκη, στην Αχαϊα, ως ΠΟΤΑΜΙ: το βουβό σποτ "Η Φωνή").
Μια αναγωγή στην διαφήμιση με τον αστεροειδή, λοιπόν, αποφασίστηκε να αποκρουσθεί, απο το Μέγαρο Μαξίμου αυτήν την φορά, η ομοβροντία των διεθνών μέσων ενημέρωσης. Από Wall Street Journal μέχρι Frankfurter Allgemeine και από FT ή Reuters μέχρι την αναπόφευκτη Bild: τοποθετήσεις γύρω από ελληνική χρεοκοπία. γύρω από σχεδιασμούς για παράλληλο νόμισμα. γύρω από Grexit (αυτό το τελευταίο έχει επ' εσχάτων πάει πίσω) . τέλος, γύρω από ενδεχόμενες πρόωρες εκλογές. Βέβαια, να σπεύσουμε να παρατηρήσουμε οτι όλα τα παραπάνω - δηλαδή και οι οικονομικές επιλογές εμφάνισης του αδιεξόδου και οι πολιτικές διέξοδοι "φυγής προς τα εμπρός" - έχουν ξεκινήσει ήδη απο τις δικές μας/των δικών μας τοποθετήσεις. Αναλύσεις Βαρουφάκη, θυμοσοφίες Φλαμπουράρη, εκτινάξεις Λαφαζάνη η Σκουρλέτη, θεσμικές προσεγγίσεις Χρυσόγονου, ποιος δεν έχει μιλήσει για εκδοχές αδιεξόδου ή/και για νέο βάφτισμα στην λαϊκή εντολή;
Παίρνοντας αφορμή από την ανησυχία που φορτώθηκε στην διαβόητη 24η Φεβρουαρίου και το Eurogroup της Ρίγας - θεσμική λεπτομέρεια: πρόκειται για άτυπο Eurogroup, άρα "κανονικά δεν λαμβάνονται αποφάσεις", αν και στην Ελληνική περιπέτεια όλα τα θεσμικά, συνεχώς ανατρέπονται! - η επικοινωνιακή ομάδα της Κυβέρνησης ήρθε να διερωτηθεί τι θα γράφουν/τι θα λένε τα διεθνή μέσα την 25η Απριλίου. (Όταν, εννοείται, τα περί αδιεξόδου θα έχουν διαψευσθεί).
Έχει όντως ένα ενδιαφέρον το ερώτημα, και μάλιστα άμα σημειώσει κανείς ότι μια μέρα νωρίτερα από το Eurogroup, στις 23 Απριλίου, καταπλέει στην Αθήνα ο Jyrkki Katainen, "ως πρέσβυς του Σχεδίου Junker Plan". (Θα έχει ήδη επισκεφθεί με τον σκοπό αυτό Πορτογαλία-Ιταλία). Σήμερα αντιπρόεδρος της Commission, ο Katainen διετέλεσε πρωθυπουργός της Φινλανδίας, "σκληρός" απέναντι στην Ελλάδα, αλλά τώρα αρκετά θετικότερος.
Στόχος του να κινητοποιήσει Ελληνικό ενδιαφέρον - προσοχή! όχι αναγκαστικά/όχι κυρίως κρατικό - για το Σχέδιο Γιουνκέρ. Ξεκινάει το εν λόγω Σχέδιο ("Ευρωπαϊκό Ταμείο για Στρατηγικές Επενδύσεις" European Fund for Strategic Investments/EFSI) από την διαπίστωση ότι στην σημερινή Ευρώπη υπάρχει έλλειψη/υστέρηση επενδύσεων. Αυτό, δε, την στιγμή που στις Ευρωπαϊκές χώρες θα συνεχίσει να επικρατεί επί χρόνια στενή δημοσιονομική διαχείριση (αυτή είναι η Γερμανική εμμονικότητα), ενώ ταυτόχρονα διεθνώς υπάρχει πληθώρα/glut κεφαλαίων που αναζητούν ευκαιρίες επενδύσεων (αυτό είναι που οδήγησε την Γερμανία ή την Ελβετία να εκδίδουν 10ετή ομόλογα με... αρνητικά επιτόκια).
Στην Ελλάδα, η Κυβέρνηση δείχνεται μάλλον διστακτική: ο Γιάνης Βαρουφάκης έχει εκφρασθεί καταφρονητικά για το Junker Plan, ο Αλέξης Τσίπρας έχει σταθεί στο χαμηλό επίπεδο φρέσκου δημοσίου χρήματος που κινητοποιεί. Μάλλον, για την ώρα δεν έχει καταλάβει (ή: δεν έχει αποδεχθεί) η κυβερνητική πλευρά την φιλοσοφία της προσέλκυσης πόρων από τον ωκεανό διεθνούς ρευστότητας και την διαδικασία μόχλευσης που υπόσχεται η προσέγγιση Γιουνκέρ (Κάποια 21 δις πόρων θα κινητοποιηθούν και θα γίνουν 60 δις για μια 3ετία από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Αυτά, θα προσελκύσουν κάπου 250 δις - υποτίθεται - σε ιδιωτικά κεφάλαια. Τα 240 δις θα πάνε σε βασική υποδομή: μεταφορές, ενέργεια, τηλεπικοινωνίες, εκπαίδευση, έρευνα συν τεχνολογία. Τα 75 δις θα πάνε σε risk financing μεσαίων επιχειρήσεων. Από κάθε χώρα θα προτείνονται ολοκληρωμένα projects με έτοιμα ή σχεδόν έτοιμο feasibility. Αυτά θα αξιολογούνται - σε βάση first come/first served - απέ ένα Ιnvestment Committee (στην EIB) και θα προωθούνται για χρηματοδότηση. Θα θελήσει/θα δεθεί να διεκδικήσει κάτι απ' αυτά η Ελλάδα της 24ης Απριλίου 2015;
Ή θα μείνει να προσεύχεται και να ελπίζει μιαν επάνοδο σε κανονικότητα κάποιας πρόσθετης ανάσας απο τον Μάριο Ντράγκι;
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

 

Το άρθρο του Α. Παπαγιαννίδη δημοσιεύτηκε στη ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ 12.4.2015

Προσθήκη νέου σχολίου


Κωδικός ασφαλείας
Ανανέωση