Παρασκευή, 29 Μάρτιος 2024

Παράξενες συναινέσεις, στην πράξη: από ΚΕΚ σε Μόσιαλο

Στις Βρυξέλλες λοιπόν – βέβαια μέσω τηλεδιάσκεψης, δηλαδή με έναν εξαρχής βαθμό εικονικότητας... - επιχειρείται να ανευρεθεί η τόσον αναμενόμενη Ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, αφού επικρατήσει κάτι σαν συναίνεση [Άνγκελα Μέρκελ: «Η Γερμανία όχι μόνο θέλει να δείξει αλληλεγγύη, αλλά και ΘΑ ΔΕΙΞΕΙ αλληλεγγύη [...] Αρχή μας είναι: η Γερμανία θα προκόψει μόνον άμα η Ευρώπη πάει καλά»]. Η πρόταση που «ανέβηκε» μέσω της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, με αντιγραφή της λογικής του Σχεδίου Γιουνκέρ και με κεντρική προσέγγιση την μόχλευση δια των αγορών, διατηρεί την διατύπωση «Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας» (Μακρόν), επίσης όμως το ότι θα είναι ως λύση προσωρινό και ότι η διαχείριση θα γίνει μέσω υφιστάμενων μηχανισμών – του Κοινοτικού Προϋπολογισμού/Πολυετούς Προγράμματος (Μέρκελ). Αυτά, ενώ ο ρόλος των αγορών και η από κοινού εκμετάλλευση της πιστοληπτικής ισχύος των βορείων Χωρών της ΕΕ παραπέμπει μεν σε Ευρωομόλογο χωρίς όμως το ταμπού της αμοιβαιοποίησης χρέους/της Ένωσης μεταβιβάσεων. Α, ναι, και ο χρονικός ορίζοντας μορφοποίησης θα είναι κατ' ανάγκην άνω του 6μήνου, άρα θα επιτρέψει να διαμορφωθούν ουσιαστικές συναινέσεις μιας Ευρώπης που κινείται επί ξυρού ακμής.
Όμως στην μικρή μας Ελλάδα οι συναινέσεις αρχίζουν και προκύπτουν με έναν διαφορετικό τρόπο μπροστά στην κρίση. Συναινέσεις με αρνητικό πρόσημο πρώτα.
Είχε βέβαια προηγηθεί το χαμήλωμα των κεντρικών αντιπολιτευτικών τόνων (τόσο από την Αξιωματική Αντιπολίτευση, δια του Αλέξη Τσίπρα, όσο και από την ελάσσονα, δια της Φώφης Γεννηματά). Πάντως, εκεί όπου «απογειώθηκαν» οι επικρίσεις για τα μέτρα πολιτικής που ξεκίνησαν να εφαρμόζονται – στην υπόθεση των Προγραμμάτων Ασύγχρονης Τηλεκατάρτισης/voucher των 600 ευρώ, υπόθεση που προκάλεσε σάλο λόγω της κάκιστης ποιότητας πολλών Προγραμμάτων που προτάθηκαν από ΚΕΚ – η Κυβέρνηση αναδιπλώθηκε. Τα προγράμματα των 600 ευρώ καταργήθηκαν με «εντολή Πρωθυπουργού» (πώς αλλιώς;), ενώ η σχετική ενίσχυση θα δοθεί (χωρίς διαδικασίες, χωρίς «ένδυμα» προγράμματος κατάρτισης ή άλλο σχετικό) στους δικαιούχους ελεύθερους επαγγελματίες.
Κανείς βέβαια δεν θα το παραδεχθεί, αλλά η συναίνεση στο ξήλωμα ενός λάθους αξίζει ήδη να καταγραφεί. Εν τω μεταξύ, ενώ όλοι είχαν σημειώσει το πόσο πετυχημένη υπήρξε η επιστράτευση του Ηλία Μόσιαλου – εκπροσώπου Τύπου και υπουργού ΜΜΕ επί ΓΑΠ, με μεγάλες διασυνδέσεις στα θέματα Υγείας ανά τον κόσμο – να βοηθήσει στην υπόθεση του κορωνοϊού τους χειρισμούς της Κυβέρνησης /του Πρωθυπουργικού τημ, λιγότερη σημασία δόθηκε στα υπόλοιπα θέματα που ο ίδιος ανακινεί ως προς την αντιμετώπιση της συνέχειας της κρίσης. Επεσήμαινε ο Ηλ. Μόσιαλος (εξ αγχιστείας συγγενής του Γιώργου Χουλιαράκη, σημείωναν οι προσεκτικότεροι) ότι ανά την Ευρώπη οι κοινωνικοί εταίροι εξαρχής επιστρατεύθηκαν στην προσπάθεια δημιουργίας συναινέσεων σχετικά με την αντιμετώπιση των οικονομικών συνεπειών του κλεισίματος – και, τώρα, του ανοίγματος – των οικονομιών. (Όντας μάλλον Αγγλοσάξωνας, δεν παρέπεμψε στο πώς στην Γερμανία, το εντελώς πρώτο βήμα στις μεγάλες επιχειρήσεις ήταν να συμφωνηθούν από τα συνδικάτα τα μέτρα ελάφρυνσης του κόστους, όμως με διατήρηση της απασχόλησης).
Μελαγχολικά, λοιπόν, νομιμοποιείται να διερωτηθεί κανείς: πού; μα πού; βρίσκεται σε όλη αυτή την αναστάτωση – στην Ελληνική μας περίπτωση – η ΓΣΕΕ και ο ΣΕΒ; Όταν ξαναστηθεί από το πάγωμα του lock-down κάτι σαν παραγωγή μετά από μια υποχώρηση του ΑΕΠ κατά 4%-11% για το 2020(αν πάρουμε ακραίες τιμές) και με ανεργία άνω του 22% (συνειδητοποιεί κανείς τι σημαίνει αυτό σε ανθρώπινο κόστος, μετά την ξεθεμελιωτική 10ετία 2009-2018;) τι εσωτερικές διεργασίες συναίνεσης θα έχουν εξασφαλισθεί; Ασφαλώς σημειώθηκε και του ΥΠΟΙΚ Χρ. Σταϊκούρα η εξαρχής τοποθέτηση ότι όλοι θα πρέπει να συμβάλουν, και του Πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη η έκκληση προς τους επιχειρηματίες να προβούν και σε αυξήσεις κεφαλαίου, δηλαδή να φέρουν κεφάλαια στις επιχειρήσεις τους. Όμως, χωρίς μια ευρύτερη πλατφόρμα διαμόρφωσης στήριξης και συναίνεσης, τι θα μείνει απ' αυτά;
Όταν δε προκύψει το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (ή όπως βαφτιστεί, ΑΝ προχωρήσει στην Κορυφή των «27») και όταν θα ανοιχτούν μπροστά μας οι δυνατότητες επενδυτικής επανεκκίνησης – προσοχή! με μόχλευση και μέσω δομημένων επενδυτικών προγραμμάτων! – χωρίς ένα μίνιμουμ συναίνεσης με ορίζοντα το 2021, θα μείνουμε στην πάγια Ελληνική πρακτική: της συναίνεσης στο ξήλωμα και την καταγγελία.

Προσθήκη νέου σχολίου


Κωδικός ασφαλείας
Ανανέωση